همه ما وقتی صحبت از آرزو میشه ،یه عالمه چیز مختلف تو ذهنمون میاد که دوست داریم داشته باشیم یا اینکه کارای مختلفی هست که دوست داریم انجامش بدیم (آرزوم بود یه ماشین آخرین سیستم داشتم باهاش میرفتم دوره اروپا مسافرت ،یا همیشه آرزوم بود سه تا زبان بلد باشم ) اما متاسفانه در حد یه آرزو باقی می مونه چون که از نظر ما دست نیافتنیه ...
تو یه کتابی خوندم که میگفت: بزرگترین آسایش آدم مربوط به منطقه ای هست به نام یک روزی، تا زمانی که در این منطقه زندگی میکنید هرگز به خواسته های خودتون نمیرسید . منظور کلی نویسنده این بود که تا زمانی که فقط آرزو کنید و اون رو به آینده های دور گره بزنید به اون ها نخواهید رسید چون هر چی شما پیش میرید اون آرزو ها هم با همونقدر فاصله ازتون دور میشن .
و اما هدف ...
الان کلی فکر میکنید که آرزو و هدف چه فرقی با هم دارن یا اینکه چقدر بهم نزدیک هستند. اما در واقع آرزو و هدف دو چیز متفاوت از هم نیستن بلکه در مسیر هم، و مکمل همند . اگر بخوام واضح تر توضیح بدم در واقع هدف ، راهکاری برای رسیدن به آرزو هایی هست که در ذهنمون میگذره .می پرسید چطور؟
وقتی یک آرزو رو به وجود میارید یا دوست دارید یک چیز رو بدست بیارید حالا هر چیز میتونه باشه ،تا زمانی که خواسته ی خودتون رو به آینده موکول کنید برای همیشه در قالب یک آرزو و دست نیافتنی باقی خواهد ماند،اما اگه بعد از این که خواستید یک چیز رو داشته باشید و اونو از قالب آرزو بیرون آوردید و هدف خودتون قرار دادید ،دیگه دست نیافتنی نیست .اینجاست که هر چی علاقه ی بیشتر به داشتن اون خواسته داشته باشید به شما نزدیک تر میشه و ایده ها و جرقه هایی رو تو ذهن شما تولید میکنه که تمام نشد ها کاملا از بین میرن و خواسته ی شما رو به واقعیت تبدیل میکنه .
معادلات عالَم بر اساس گفته ها و رفتار های ماست که شکل میگیره اگر یک چیز رو از ته قلب بخواید و اون رو هدف زندگیتون قرار بدید و برای داشتنش قدم بردارید البته قدم های استوار ،هر چی بیشتر پیش برید قدم های شما بلند تر و شما به هدفتون نزدیک تر میشید ( حتی اون وسطا یه میانبر هایی هم بهتون نشون میده ) اما اگر یه آرزو رو دور از ذهن تصور کنی ،دور ازذهن و دست نیافتنی هم باقی میمونه .
حالا چه طور برای هدفمون قدم برداریم ..
دارن هاردی نویسنده ی کتاب اثر مرکب که به همه پیشنهاد میکنم بخوننش میگه :( برای رسیدن به خواسته های بزرگ نیاز نیست حتما گام های بزرگ بردارید ..فقط کافیست گام هایی کوچک و استوار و همیشگی بردارید )
تصور کنید 2 نفر که اضافه وزن دارن میخوان 20 کیلو از وزنشون رو کاهش بدن .یکی تصمیم میگیره هر روز مسیر رفت و برگشت کارشو رو پیاده روی کنه و یک قاشق از غذاشو کم کنه .
و نفر دوم تصمیم میگیره یه رژیم سخت بگیره و بعد از اتمام کارش یک ساعت ورزش پر تحرک داشته باشه ..
سمت دیگه ی قضیه ،نفر اول از این که این کار رو انجام میده روز به روز روحیه و اعتماد به نفس بیشتری پیدا میکنه و محکم تر و بهتر به تلاشش ادامه میده .
اما نفر دوم ، بسیار خسته از کارش برمیگرده و یه ورزش سخت رو تو باشگاه شروع میکنه .از طرفی عصبی از این که در یک هفته ی اول با فشاره زیادی که روش اومده و تلاش فراوانی که کرده زیاد تغییر وزن رو احساس نمیکنه ،کم کم خسته میشه و هم رژیم و هم ورزش رو سبک میگیره و بعد از مدتی کنار میذاره .
نتیجه چی میشه ..نفر اول اعتماد به نفسش بیشتر شده ،روحیش بهتر شده ،سلامتیش رو بدست میاره و بعد از یک سال بالاخره به خواستش میرسه .
و نفر دوم با پرخاشگری به همه میگه من رژیم گرفتم تاثیر نداشت من لاغر نمیشم!!!!....
حالا دیگه تصمیم با خودتونه ..
